Acht tips voor de tekstschrijvers die geen tekstschrijver zijn

Grim boos invertedIk durf niet te beweren dat het voor alle tekstschrijvers geldt, maar ik denk dat veel van mijn collega’s net als ik een soort zesde zintuig voor spel- en stijlfouten ontwikkelen. Als ik een tekst lees, klinken er bij elke fout alarmschellen in mijn hoofd en loopt de leesdiesel krakend vast. Dat kan handig zijn voor je werk, maar aan de andere kant kleeft er ook een nadeel aan. In zoveel teksten zitten tegenwoordig zo bizar veel fouten, dat het zesde zintuig bijna voortdurend knetterhard in mijn hoofd aan het loeien is. En van al die herrie tijdens het lezen krijg ik hoofdpijn.

Ik hou niet van hoofdpijn. Dus geef ik hieronder acht tips aan iedereen die besluit om eender wat te schrijven en te publiceren. Deze tips zijn gratis en voor niets, dus aantrekkelijk voor iedereen.

1 – Nalezen!
Hier hoef ik verder geen woorden aan vuil te maken. Iedereen weet dit, te weinig mensen doen dit. Leg je tekst even weg en herlees deze later op je gemak. Sterker nog: print ‘m uit! Op papier zie je echt veel meer fouten dan op een beeldscherm. Sterker nog: lees ‘m hardop voor. Als je je eigen brakke zinnen uit je mond hoort komen, of je struikelt over je zelfbedachte, niet bestaande woorden, is dat een goede hint dat er nog wat aangepast moet worden.

2 – Blijf jezelf
Als je besluit zelf iets te schrijven, zorg er dan voor dat je je eigen beperkingen kent. Denk niet dat je een wereld veroverende bestseller kunt schrijven, alleen omdat je in staat bent om Word te openen. Natuurlijk, geef duizend apen duizend typemachines en na duizend jaar heb je vast wel ergens de werken van Shakespeare. Dus ja, je kunt mazzel hebben. Maar om te beginnen ben je geen aap, je werkt ongetwijfeld niet op een typemachine, je bent helemaal in je eentje en daarnaast heb je geen duizend jaar de tijd. Schrijf wat je kan op de manier zoals je het kan en ga geen mooischrijverij proberen. Gebruik woorden die je kent, niet de woorden die je denkt te kennen.

3 – Nalezen!
Of had ik dat al gezegd? Blijft hoe dan ook de belangrijkste tip. Laat desnoods een vriend je tekst lezen.

4 – Erken je zwakte
Dit komt misschien voor als preken voor eigen parochie, maar het is een waarheid als een koe. Als je het niet kan, doe het dan ook niet. Tekstschrijven is echt een vak, omdat je met veel meer rekening hebt te houden dan het simpelweg intikken van toetsen. Misschien lukt het je om alle informatie die je in de tekst wilt hebben erin te krijgen, maar is het dan nog leesbaar? Of misschien maak je een reuze gezellige tekst, maar breng je de inhoud niet over? Of misschien staan er te veel fouten in? Of misschien ontbreekt een logische opbouw? Is de opbouw wel geschikt voor het doel? Of het kanaal? Er zijn zoveel dingen die je fout kunt doen, dat het voor de leek onvermijdelijk is dat je ze ook fout gaat doen. Ga eens voor de spiegel staan, kijk jezelf diep in de ogen en als je zonder in de lach te schieten kunt zeggen: ‘Verdorie! Ik ben een goede tekstschrijver!’, dan mag je beginnen. Lukt het je niet om het droog te houden, huur dan een echte professional in. Daar zijn ze juist voor.

5 – Nalezen!

Wordt het al vermoeiend? Mijn excuses daarvoor. Als de boodschap maar aankomt. Wist je trouwens dat je ook een tekstschrijver kunt inhuren om jouw tekst na te laten lezen. Dat is goedkoper dan wanneer hij de hele tekst moet schrijven, plus dat je van de feedback best wat kunt leren.

6 – Spellingcontrole
In bijna elk normaal tekstverwerkingsprogramma zit wel een goede spellingcontrole. Gebruik die dan ook! In de haast van je “creatieve proces” of om je briljante zinsneden zo snel mogelijk vast te leggen, maak je soms kleine foutjes in woorden, waarbij letters worden omgedraaid. Het probleem hiervan is dat de vorm van het woord er niet door wordt aangetast en er een goede kans bestaat dat je deze bij je controles over het hoofd ziet. Je leest dan wat je er verwacht te lezen. Wat je bedoelde te schrijven. Een spellingscontrole lost dat op. Kleine moeite, grote verdienste!

7 – Begrijp het belang
Een goede en foutloze tekst is vreselijk belangrijk. Je schrijft om gelezen te worden. En je wilt je lezers iets meegeven of verleiden. Maar dan moet je tekst wel goed zijn! Als je je bedrijf promoot met een tekst waarin spelfouten staan, welke indruk maak je dan? Kom je dan over als een professional of als een amateuristische prutser? Ga je voor de vormgeving zelf in Paint lopen klooien, of laat je een mooie huisstijl ontwikkelen door iemand die dit dagelijks voor zijn werk doet? Natuurlijk kies je voor het laatste, want zo kun je je doelgroep ervan overtuigen dat je weet waar je mee bezig bent. Dat je een partij bent om rekening mee te houden. Beetje jammer als je je ware aard laat zien met een tekst die wemelt van de fouten. Toch? Schrijf foutloos, of schrijf niet.

8 – Nalezen!
Doe dat nou gewoon. Op die manier haal je zoveel fouten uit je tekst. Of je ontdekt dat je onbedoeld in herhaling valt. Niets is zo vervelend om te lezen dan een tekst die boordevol herhaling zit.

Tot slot
We kunnen allemaal een kwast vasthouden, en toch zijn we niet allemaal Van Gogh. We kunnen allemaal auto rijden, en toch zijn we niet allemaal Michael Schumacher. We kunnen allemaal iets heet maken in een pan, maar toch zijn we niet allemaal een Jonnie Boer. Waarom denken zoveel mensen dan wel dat ze het werk van een professioneel tekstschrijver kunnen uitvoeren, alleen omdat ze in een soort van Nederlands een soort van tekst kunnen schrijven? Wees kritisch en ken je beperkingen. Als je het kan, moet je het doen. Zo niet… vraag dan hulp en bespaar mij alsjeblieft de hoofdpijn! Bij voorbaat dank!

15 gedachten over “Acht tips voor de tekstschrijvers die geen tekstschrijver zijn

  1. Als tekstschrijver en als schrijfdocent herken ik die knarsende pijn aan mijn taalgevoel bij veel teksten. Als blogschrijver moet ik erkennen dat ook bij mij fouten in mijn teksten sluipen. Te snel willen zijn, je de tijd niet gunnen nog een keer door de tekst te gaan, iets veranderen en dan vergeten dat dat consequenties heeft voor een ander deel van de zin, de alinea… Zo gaat dat soms. Daar hoef ik geen tekstschrijver voor in te huren, dat ben ik zelf al, maar ik moet me dwingen teksten niet meteen te publiceren, ze even te laten staan. En dat past weer niet bij mijn ongeduldig karakter. Lastig hoor, schrijven.

    • Als tekstschrijver die wel een tekstschrijver is ben jij misschien niet helemaal de doelgroep. Maar jouw probleem is ook mijn probleem, zeker bij snelle teksten zoals blogjes en helemaal omdat je daarbij alleen jezelf voor lul zet en niet een opdrachtgever dupeert… een lagere drempel voor fouten, zeg maar.

      Ik moet mezelf ook echt dwingen om goed na te lezen en dingen een dag te laten liggen. En je vindt altijd wel wat, dus zo onverstandig is het niet. Misschien dat het daarom 50% van mijn tips vormt. 😉

  2. ‘In de haast van je “creatieve proces” of om je briljante zinsneden zo snel mogelijk vast te leggen, maak je soms kleine foutjes in woorden, waarbij letters worden omgedraaid.’

    .. ooit wees iemand me op het woordje ‘valk’, waar ‘vlak’ moest staan. Word onderkringelde het niet. Immers: het is een goed Nederlands woord.
    Ik heb er zeker twintig minuten naar zitten kijken voordat ik het zag. Woordblind tot en met. Het bewijs: twee zien meer dan een.

    Puik stuk!

    • Dat is inderdaad een valkuil en een blinde vlek en een achilleshiel ineen. Wat van Word geen rode worm onder zich krijgt en waar je soepel overheen leest, omdat jij vlak ziet staat waar valk staat. Tell me about it… 🙂

      En hoe onnozel je je kan voelen als iemand anders bij de eerste vluchtige scan van die tekst meteen zegt: ‘Klopt dit wel?’

  3. Professionals hebben een hoger foutrisico omdat zij onder stress met deadlines moeten werken. Er moeten vaak meerdere teksten in korte tijd worden geproduceerd. Tijd voor fijnslijperij is er dan niet. Wel is er vaak een redactieteam om teksten op taal en inhoud te controleren en corrigeren. In de wetenschap dat je tekst professioneel nagelopen wordt, schrijf je anders, vrijer, meer op inhoud dan als je ook nog je eigen punten en komma’s moet checken. Hardop lezen, nog beter hardop voorlezen aan iemand die een beetje kritisch is, kan je een stuk verder helpen.

    • Jij hebt het hier meer over journalisten, denk ik, gelet op die factor tijdsdruk. Die heeft een tekstschrijver die in opdracht schrijft ook wel, maar die heeft vaak wel iets meer speelruimte in de deadlines.

      Hardop lezen en met name hardop voorlezen zijn inderdaad prima methoden om de brakke elementen in je tekst te ontdekken. Dan nog loop je het risico dat je over verwisselde letters heen leest. Ik denk dat dat de grootste risicofactor is, omdat dat door de schrijver zelf zo slecht te ondervangen is. Niet door voorlezen, niet door een spellingchecker en ook niet door herhaald teruglezen.

      • Dat laatste probeer ik te voorkomen door de tekst vergroot op mijn beeldscherm te tonen. Dat kan gelukkig met de nieuwe versies van Word heel gemakkelijk. Dan pas zie ik dat geod goed moet zijn of hel heel.

      • Goede tip ja… dat betekent dat je je visueel heel nadrukkelijk richt op steeds maar een klein deeltje tekst en dat je je onbewust minder richt op de grote tekst als geheel. Misschien omdat je dan veel meer in de “snel-lees-modus” gaat, omdat je weet dat er nog een lap komt. Zoiets? Klinkt logisch.

        Ctrl indrukken en scrollen; een kind kan de was doen… 🙂

Geef een reactie op Quirinus Reactie annuleren